باشگاه خبری فراساحل: جزر و مد دریاها بعنوان یکی از منابع انرژی تجدیدپذیر شناخته می‌شود. دانشمندان اروپایی در دریاچه استرانگفورد در ایرلند شمالی پیش نمونه ابزاری را آزمایش می‌کنند که برای تولید انرژی الکتریسیته از جزر و مد دریا طراحی شده است. این فناوری قادر خواهد بود هر سال ۱.۶ گیگاوات ساعت برق تولید کنند. در دریاچه استرانگفورد در ایرلند شمالی تغییرات جزر و مد تا حدود چهار متر هم می‌رسد و سرعت آن بطور متوسط ۱.۴ متر در ثانیه است. در نتیجه اینجا مکان مناسبی برای آزمایش نمونه اولیه ابزاری است که محققان اروپایی طرح موسوم به «پاورکایت» برای تبدیل انرژی جزر و مد به الکتریسیته طراحی کرده اند. این پیش نمونه  شبیه یک هواگرد است که به زیر آب فرستاده می‌شود.

هی وبستبرگ، مهندس ارشد شرکت سوئدی «مینستو» که با این طرح همکاری می‌کند، درباره نحوه کار این نمونه  اولیه می‌گوید: «این یک بادبادک (هواگرد) به بستر دریا می‌چسبد. در پدیده جزر و مد یک نیروی بالابرنده و حرکت آب به سمت جلو را داریم. در نتیجه پیش نمونه ما در کف دریا شروع به حرکت می‌کند و به خاطر بالهایش سرعت می‌گیرد. به این ترتیب توربین شروع به چرخیدن می‌کند و الکتریسیته تولید می‌شود.»

هماهنگی هواگرد زیر آبی با جریانهای جزر و مد
این بادبادک (هواگرد) زیردریایی به حسگرهای متعدد و ابزارهای ارتباطی هم مجهز است. محققان در واقع می‌خواهند بدانند پیش نمونه آنها تحت چه شرایطی بیشترین میزان انرژی الکتریسته را تولید می‌کند و عمق، حرکت و جهت حرکت آب در جریانهای جزر و مد چه تاثیری بر انرژی تولید شده دارد. نیل لافلین، مهندس نرم افزار در این باره می‌گوید: «سرعت جزر و مد در اعماق و ارتفاعهای مختلف آب، متفاوت است که می‌توان آن را اندازه گرفت. می‌توانیم پارامترهای مختلف را تغییر بدهیم و کاری کنیم که این هواگرد زیر آبی در جاهایی زیر آب حرکت کند که جزر و مد بیشترین سرعت را دارد.» این وسیله با مواد سبک ساخته و از نظر هیدرو دینامیک طوری طراحی شده که زیرآب خود را با جریانهای جزر و مد هماهنگ می‌کند.

تولید بیشترین میزان انرژی الکتریسته
هیج وستبرگ در این باره می‌گوید: «هدف این نیست که کایت زیردریایی قادر باشد با بیشترین سرعت حرکت کند. هدف این است بیشترین میزان انرژی الکتریسیته را تولید کنیم. اگر با سرعت خیلی بالا حرکت کند، سیستم تحت تنش زیاد قرار می‌گیرد و ممکن است چیزی قطع شود یا بشکند در نتیجه باید سرعت بهینه را پیدا کرد‎ که هم برق کافی تولید شود و هم خرابی کمتر شود.» آزمایش‌هایی در مناطق حفاظت شده ای که مملو از فک (سگ دریایی) است در جریان است. دانشمندان سکویی ساخته اند تا با امواج سونار بتوانند حرکت جانوران دریایی را دنبال کنند و بدانند این جانوران به بادبادکهای زیر آبی چه واکنشی نشان می‌دهند.

نانسی سسیلیا زامبرانو، یکی از مهندسان این طرح می‌گوید: «در حال حاضر مشغول نوشتن نرم افزار برای این سیستم هستیم. باید بتوانیم اشیاء مختلف را تشخیص دهیم و بتوانیم موجود دریایی را از شی ء بیجانی که جزرومد به همراه آورده است فرق بگذاریم.» هدف این است که بادبادک‌های ۱۲متری خیلی بزرگتری ساخته شود. هر کدام از اینها برای این طراحی شده اند که هر سال ۱٫۶ گیگاوات ساعت برق تولید کنند. با این آزمایشها دانشمندان تلاش می‌کنند فناوری را بهتر کنند. پر سالومونسون، هماهنگ کننده طرح «پاورکیت» می‌گوید: «ما مشغول بررسی طراحی فعلی همه چیز هستیم از توربین گرفته تا الکترونیکِ مدارهای قدرت و انتقال الکتریسیته به ساحل. تلاش می‌کنیم عملکردشان را بهتر کنیم وهزینه برخی از این قطعات را کاهش دهیم.»